Dramatisch debuut voor Niels Oude Kamphuis bij Excelsior'31
foto's: StM
Tot op het bot gefrustreerd
Bron: TC Tubantia
door Robin Campmans Dramatisch debuut voor Niels Oude Kamphuis bij Excelsior'31
RIJSSEN - Wat is-ie kwaad, Niels Oude Kamphuis kookt werkelijk van woede. Je ziet 't misschien niet aan de buitenkant, maar van binnen… "Dat arbitrale trio wat hier vandaag liep was een schande, iets anders kan ik er niet van maken." Excelsior'31 tegen WHC, einduitslag 0-1. Oude Kamphuis debuteert met een nederlaag én een rode kaart voor een schandalige overtreding. "Absoluut, ik weet het. Ik heb richting medespelers al m'n excuses aangeboden. Dit mag me niet overkomen."
Het gebeurt in de 74e minuut, stand 0-0. Teamgenoot Gerald Janssen wordt op het middenveld gevloerd, waarna Robin Füchten de bal in bezit krijgt. Oude Kamphuis komt keihard aanstormen en haalt als een bezetene uit op de speler van WHC. De verbazing bij medespelers, technische staf en het publiek is voelbaar. Scheidsrechter Blom staat op een paar meter en grijpt direct naar zijn achterzak: rood! Oude Kamphuis snelt naar de dug-out, maar daar wil de arbiter hem niet zien. Hij moet weg, naar de kleedkamer. De ex-speler van onder meer FC Twente en Schalke 04 smijt zijn scheendekkers in het veld, gebaart nog wat en verdwijnt. Als eerste in de kleedkamer, als een van de laatste eruit. Het is al schemerig als Oude Kamphuis zijn gezicht na het fatale moment voor het eerst weer laat zien. Pet op, rugtas om z'n schouders. "Dit is een heel ander niveau waar ik duidelijk nog aan moet wennen", vertelt hij.
"Het gebeurde ook al op de eerste training toen ik me aan iets irriteerde. Wat voetballend gezien voor mij de normaalste zaak van de wereld is, daar hebben teamgenoten soms wat meer moeite mee. Daar moet je als persoon wel tegen kunnen." Dat is duidelijk niet gelukt. "Het begon al in de eerste helft. 'Kijk eens wat vaker naar de zijkant richting grensrechter', zei ik tegen de scheidsrechter. Op een heel normale manier, echt. 'Hou op met praten, of moet je soms een gele kaart', reageerde hij. 'Sorry hoor', dacht ik toen. Waarom toch zo'n reactie?" "Heb jij die nummer vier van WHC gezien?", vervolgt hij. "Die maakte zóveel overtredingen, deed echt van alles. Er ging ook iemand van WHC zomaar op m'n tenen staan. Ik vind dat niet normaal en in mijn ogen moet een scheidsrechter dat ook kunnen zien."
Zijn frustratie loopt op tot het kookpunt als Dennis Sepp in de tweede helft wordt neergehaald maar geen penalty krijgt. Oude Kamphuis zwerft eerst nog een paar minuten rond, tot het moment van kortsluiting zestien minuten voor tijd. "Ik maakte die overtreding nog expres ook, liep meteen al richting de zijkant. Die rode kaart was een van de weinige juiste beslissingen die hij nam. Ze zeiden in de kleedkamer al: dit soort scheidsrechters krijgen we vaker. Ik ben pas net weer begonnen, maar weet niet of ik dan plezier blijf houden in het voetbal." Waarna hij de rugtas weer om de schouder slaat en richting clubgebouw loopt. Een schorsing wacht, dat is zeker. "Trainer, ik moet nu eigenlijk naar boven hè, om wat te drinken met de rest? Dat wist ik niet, heb al wat anders afgesproken waar ik niet meer onderuit kan." Voetballen bij amateurs, Oude Kamphuis moet er duidelijk nog aan wennen. Op meerdere fronten.
Dubbele dreun voor Excelsior’31
Bron: TC Tubantia
RIJSSEN - Dat de enige en winnende treffer van WHC kort voor tijd viel, maakte de teleurstelling in Rijssen alleen nog maar groter. De thuisploeg had op z’n minst recht op een punt, maar stond na negentig minuten met lege handen. Het betekende de vierde nederlaag op rij voor Excelsior’ 31, dat de tweede plek op de ranglijst nu moet laten aan Be Quick’28.
Excelsior’31 trad zaterdagmiddag aan zonder de zieke Nick Hoekstra, maar met Niels Oude Kamphuis op het middenveld. De ex-speler van onder meer FC Twente en Schalke 04 eiste een negatieve hoofdrol voor zich op door in de tweede helft een forse overtreding op WHC-speler Robin Füchten te maken. Oude Kamphuis mocht met direct rood de kleedkamer opzoeken. „Het was een reactie op een actie die WHC daarvoor maakte op Gerald Janssen”, zei trainer Gerard Geerdink Johannink na afloop. „Maar daarmee wil ik zijn actie zeker niet goedpraten.” Dat deed de hoofdpersoon in kwestie zelf ook niet. „Het was een rode kaart, ik had het niet moeten doen.”
In een vermakelijke, maar mede door de winderige omstandigheden kwalitatief zeker geen goede wedstrijd, golfde het spel op een neer. Excelsior’ 31 werkte keihard en had grotendeels een veldoverwicht, maar wist zich geen raad met de mogelijkheden die het kreeg. Erwin Looms (twee keer) en Dennis Sepp vonden beiden voor rust het doel niet. Sepp ontving overigens al in een vroeg stadium een gele kaart en mocht na een half uur van geluk spreken dat de warrig fluitende scheidsrechter Blom een tweede overtreding niet met een prent bestrafte. Dat was nog voordat Gerald Janssen de beste mogelijkheid van de hele wedstrijd kreeg.
De aanvaller, die het seizoen begon als rechtsback maar inmiddels weer voorin is gepositioneerd, faalde oog in oog met WHC-doelman Van der Beek. De tweede helft kende een veel rommeliger verloop dan de eerste. WHC, dat voor rust nog een aantal keren gevaarlijk uitbrak, kwam nauwelijks meer voor het doel van Excelsior’ 31. Ook na de rode kaart voor Oude Kamphuis bleven aanvallende intenties van de bezoekers beperkt, maar één mogelijkheid voor John Stegeman leverde prompt het winnende doelpunt op. Excelsior’31 – WHC 0-1 (0-0) 84. Stegeman 0-1. Rode kaart: 74. Oude Kamphuis (Excelsior’31)
Oude Kamphuis is gewoon gelukkig als 'klusjesman'
Bron: TC Tubantia
door Leon ten Voorde
Hij was opeens verdwenen, zonder een laatste groet aan het grote publiek. Maar Niels Oude Kamphuis is terug op het voetbalveld. Vandaag maakt hij zijn debuut bij de amateurs van Excelsior'31. In zijn ogen zou voetbal zo moeten zijn. Met een mannetje of veertien lekker 'ballen' op een donderdagavond. Geen druk, geen spotlights, geen poespas, maar het schemerdonker van het trainingsveld met twee bezoekers langs het veld. De muts die hij over de oren heeft getrokken maakt het plaatje af.
Niels Oude Kamphuis kan bij de amateurs van Excelsior'31 helemaal zichzelf zijn. Eerst trainen, dan douchen en vervolgens met z'n allen een biertje in de kantine. Dat is voor hem de pure, authentieke voetbalbeleving, die hij bij de profs zelden heeft aangetroffen. "Het voetbal zelf heb ik altijd prachtig gevonden, maar dat gezeik erom heen is nooit mijn ding geweest", zegt hij. "Het is allemaal zo overdreven. Ik snap het wel, dat je in het betaalde voetbal bijvoorbeeld met zijn allen moet eten, maar ik wil gewoon iets kunnen eten wanneer ik dat wil. Als ik zin heb in een patatje, dan eet ik een patatje."
Zo is hij en zo is hij ook altijd geweest. Typisch Oude Kamphuis hoorde je vaak. Typisch Oude Kamphuis was ook dat hij na zijn abrupte afscheid bij FC Twente (noodgedwongen vanwege een chronische achillespeesblessure) in het niets opgelost leek te zijn. Een laatste groet via een groot interview hoefde van hem niet. Bellen had ook geen zin, want het komt maar zelden voor dat hij de telefoon opneemt. Oude Kamphuis leverde zijn contract in en ging. Zonder een woord, zonder een laatste blik over zijn schouder. "Ik heb nooit gevoetbald om bekend te worden", zegt hij. In het Arke Stadion is hij sindsdien nooit meer geweest.
De reden: "Het kost zoveel tijd om naar een wedstrijd te gaan... Bovendien heb ik door al die blessures al vaak genoeg op de tribune gezeten. Ik wist in de eerste maanden ook nooit waartegen Twente moest spelen of waar ze stonden. Nu volg ik het iets beter, maar nog steeds niet overdreven. Ik heb dat nooit gehad. Toevallig was ik woensdagavond aan het zappen en zag ik dat er een wedstrijd op tv was. Dan kijk ik wel even, maar het is niet zo dat ik speciaal voor een wedstrijd thuisblijf."
Op de achtergrond in de kantine van Excelsior klinkt het opgewonden stemgeluid van Evert ten Napel die op televisie verslag doet van AZ-Larissa. Oude Kamphuis wordt er niet anders van. "Ik heb gewoon niets met voetbal op tv." Hij zegt het profvoetbal nog geen moment te hebben gemist. Eerder dit jaar, toen hij nog bij Twente onder contract stond, zei hij al eens in een interview in deze krant dat hij na zijn carrière 'een normaal leven' wilde. "Sommige oud-voetballers kunnen moeilijk omgaan met de anonimiteit waarin ze terugvallen. Ze hebben het nodig om bekend te zijn. Ik niet. Zo wil ik niet leven."
Oude Kamphuis zoekt juist de stilte en de rust. Daarom is hij zielsgelukkig met het leven dat hij nu met zijn vriendin en twee kinderen leidt. Een jaar geleden kocht hij een woonboerderij iets buiten Holten en sindsdien is die woning, met schuren en 1.5 hectare grond, zijn grote passie geworden. "Niels rijdt hele dagen op een tractor rond", zei Nick Hoekstra toen hem eerder dit jaar na de gemoedstoestand van zijn neef en nieuwe ploeggenoot werd gevraagd. Oude Kamphuis lacht.
Het verhaal ligt iets genuanceerder. De profvoetballer is namelijk een klusjesman geworden. Oude Kamphuis blijkt niet alleen handige voeten te hebben, in zijn handen schuilen ook verrassende talenten. Oude Kamphuis breekt af en bouwt op. Op die manier heeft hij eigenhandig zijn hele boerderij opgeknapt. "Metselen, timmeren, schilderen, kozijnen plaatsen, vloeren leggen, zagen, bouwtekeningen maken. Ik doe alles zelf. Er gaat wel eens wat mis, maar ik probeer het gewoon. En als ik het niet weet is de buurman er nog en krijg ik noaberhulp. Of ik ga even het dorp in om het daar te vragen. Waar die handigheid vandaan komt? Dat heeft er altijd wel ingezeten. Het is eigenlijk serieus begonnen toen ik bij Schalke lange tijd geblesseerd was. Toen ben ik de vloer gaan schuren en dat vond ik wel mooi om te doen."
Dan triomfantelijk: "Ik heb vandaag nog honderd meter aan beukenhaagjes geplant. En eerder deze week heb ik een graafmachine gehuurd om daarmee de buitenverlichting op te hangen, haha…" Hij heeft inmiddels ook twee paarden op stal staan. "Daarom heb ik ook rijbewijs 1 gehaald, want dan kan ik met een paardentrailer rijden. Ja, ik rij zelf ook af en toe paard. De eerste keer ben ik er meteen afgedonderd, maar dan ben ik wel zo dat ik er meteen weer opstap, omdat ik het wil kunnen."
Oude Kamphuis is nog maar dertig. Om de rest van zijn leven rond huis te blijven klussen dat is nou ook weer niet de bedoeling. "Ik hoop dat ik straks bij een sponsor van Excelsior wat kan gaan doen. Of klussenbedrijf Oude Kamphuis niet wat is? Hahaha, nee, want dan moet ik weer gaan studeren om al die administratieve zaken onder de knie te krijgen. Ik kan niet stilzitten, dus een studie oppakken is niet wat voor mij. Toch baal ik er wel van dat ik vroeger niet heb doorgeleerd. Dan had ik nu meer van deze materie afgeweten." Het is nog even afwachten hoe hij zijn toekomst precies gaat inkleuren. "Iets in de bouw zou leuk zijn." Tussen al die klusjes door heeft hij trouwens nog een nieuwe hobby gevonden: darten. "Pas geleden heb ik voor het eerst aan een toernooi meegedaan. Samen met mijn buurman. Daar haalden we meteen de eerste prijs op. Kregen we een enveloppe met vijftig euro erin. Zulke dingen vind ik nou mooi."
maandag 3 december 2007 /
Algemeen
Gerelateerd nieuws
.svg)
.svg)
.svg)
BEST Chauffeurs & Logistiek 