RIJSSEN / ALMELO – Met de overgang naar Excelsior’31 maakte Quick’20 topscorer en spits Hein Hulshof – hij vond het afgelopen seizoen acht keer het net - een bewuste keuze voor het fenomeen ‘zaterdagvoetbal’.
‘Ik zag mijn vrienden en voetbalmaten van vroeger nog maar zelden, doordat ik op zondag voetbalde. En zij op zaterdag. Daar kwam bij dat ik er vanuit ging bij Quick’20 nooit voor de titel te kunnen spelen. Al bewijzen ze momenteel het tegenovergestelde! Op de lange termijn zullen ze het echter niet vol kunnen houden, omdat ze in Oldenzaal nu eenmaal niet betalen. En ze daardoor de echte toppers nooit in huis kunnen halen of behouden.’
Desondanks heeft de 24-jarige Almeloër tot op heden nauwelijks of nooit de kans gehad zijn ware kunnen te tonen, aan de Excelsior’31 supporters. Buiten een oefenpotje tegen Achilles’12. ‘Domme pech’, noemt hij het.
In de voorbereiding op het huidige seizoen liep hij een spierblessure op, in de warming-up van het (uit)duel tegen Sparta Nijkerk. Amper hersteld en vol goede moed zette Hulshof er desondanks de schouders onder, maar kwam bij een invalbeurt tegen SC Genemuiden ongelukkigerwijs in botsing met Sjors Brugge.
Aanvankelijk leek er niets aan de hand, maar na afloop van het tegen de Gellemuun’ers liep de rechterenkel vol vocht. Hein Hulshof: ‘Eerst dacht de fysio dat het een scheurtje in de enkelbanden was, met kalkafzetting er omheen. De klachten bleven echter aanhouden. Een zestal weken later werden er foto's gemaakt.’
'Bij de röntgenfoto’s kwam een botvergroeiing, in het enkelgewricht, aan het licht. Fysiotherapeut Albert Struik en behandelend arts mevrouw Meins, van het Twenteborg ziekenhuis in Almelo, raadden me een enkeloperatie aan. Vervolgens zocht ik telefonisch contact met kliniek ‘Klein Roosendaal’, waar men mij te verstaan gaf voor de zekerheid nog een scan te willen maken. Omdat de röntgenfoto’s mogelijk onvoldoende uitsluitsel zouden geven. Zo gezegd, zo gedaan.’
‘Vervolgens maakte de chirurg mij duidelijk dat er behoorlijk wat vocht en irritatie, achter in de enkel, zat. Een operatie was volgens hem echter niet noodzakelijk. ‘Een injectie moet afdoende zijn’, was de mening van de arts. Onderhand is de eerste seizoenshelft zo goed als voorbij en heb ik geen idee waar ik me op moet richten. Telkens denk je dat je met een week of twee wel weer aan het spelen toe zult komen.’
‘Uiteindelijk worden er dat drie, vier, vijf… en ga zo maar door. Die onzekerheid knaagt aan je, als voetballer. Je staat te popelen om te spelen. Liefst gisteren nog, bij wijze van spreken. Niemand kan je enige duidelijkheid verschaffen, daar baal ik nog het meest van.’
‘Onderhand hebben we een waslijst aan blessures, we kunnen bij wijze van spreken zo langzamerhand een kaartclub beginnen. Supporters vragen mij regelmatig hoe lang het nog gaat duren. Ik kan ze geen zinnig antwoord geven. Dat is behoorlijk frustrerend!’
De 4e-jaars student docentenopleiding Geschiedenis, aan het Zwolse Windesheim college, begon zijn ‘voetbalcarriere’ bij Prins Hendrik, in Almelo. Op 18-jarige leeftijd werd Hein Hulshof, samen met bijkans de gehele lichting talentvolle A1-jeugdspelers, overgeheveld naar de 1e selectie.
PH, dat uitkwam in de 2e klasse van het zondagvoetbal, promoveerde het seizoen er op gelijk naar de 1e klasse. Echter, in de voorbereiding op het 3e seizoen van Hein Hulshof bij de 1e selectie, ontstonden er fricties. Een ‘onoverkomelijk verschil van mening’ noemt Hein het achteraf. Dat er overigens wel toe leidde dat zowel Hein als broer Pim PH de rug toe keerden. .
‘We hadden immers ondertussen al één bindende (beker)wedstrijd voor PH gespeeld, ruim na de sluitingsdatum voor overschrijving, naar een andere club. Ik heb vervolgens contact gezocht met de toenmalige Quick’20 trainer Gert Heerkes, omdat ik er van overtuigd was dat de 1e klasse van het zondagvoetbal mijn ‘top’ niet hoefde te zijn. Het eerste seizoen speelde ik uitsluitend bij de beloften. Dat was ‘even’ door de zure appel heen bijten, maar ik wist waarvoor ik het deed.’
‘In het 2e seizoen bij Quick’20 werd ik toegevoegd aan de eerste selectie, als linksbuiten. Terwijl ik van huis uit diepste spits ben. Enfin, vreemd genoeg heb ik me als linksbuiten in de kijker gespeeld bij het Nederlands amateurelftal. Zo nadelig was het dus ook weer niet, haha!'
'Die selectie voor het Nederlands amateurelftal heeft me een aantal testwedstrijden opgeleverd bij De Graafschap. Ik had alleen de domme pech dat De Graafschap dat seizoen juist promoveerde naar de eredivisie. En dáár achtte men mij toch wat te ‘licht’ voor en ging die transfer dus niet door.’
De rest van de ziekenboeg, bij de 1e selectie van Excelsior'31, ziet er momenteel als volgt uit: Björn Calkhoven - wacht een enkeloperatie Michel Goosen: revalideert van een ingreep aan de knie John van Pijkeren: buikwandblessure Stef Lamberink en Bas Boksebeld: liesproblemen Manu Isa: scheurtje in de hamstringsvrijdag 5 december 2008 /
Algemeen
vrijdag 5 december 2008 /
Algemeen
Fotoreportages van dit weekend
.svg)
.svg)
.svg)
