Wedstrijdanalyse HHC Hardenberg - Excelsior

Wedstrijden tegen HHC zijn altijd speciaal. De vorige wedstrijd lieten we ons, na een goede eerste helft, de 2e helft aftroeven en gingen kansloos onderuit.

De return verliep bepaald anders. Het begon natuurlijk al met het feit dat deze wedstrijd op dinsdagavond gespeeld moest worden.

Met het oog op de publieke belangstelling jammer, alhoewel ik moet zeggen, ondanks de matige resultaten van ons - en het thuisspelen van het 2e elftal, voor de beker – dat wij niets te klagen hadden over het meegekomen publiek uit Rijssen.

We begonnen de wedstrijd slecht. We stonden niet goed in de organisatie, verloren daardoor bijna alle duels, waardoor HHC alle ruimte kreeg om te combineren.

Wij hadden dan ook weinig in te brengen en konden vrijwel alleen maar achter HHC aanlopen.

Voor ons de pech, maar dat zal je altijd zien als het minder gaat, dat de eerste de beste schietkans, vanaf een meter of 20, gelijk verzilverd werd. En de manier waarop…

Na een tactische omzetting kregen we iets meer greep, op de wedstrijd. HHC bleef beter, maar we konden hun spel wat meer neutraliseren.

Ondanks dat de beste kansen voor HHC waren, kregen wij ook twee goede mogelijkheden: eerst een kopbal op de lat en gelijk daarna een afstandschot - waarbij de keeper al uit positie was – dat, via de rug van een HHC speler, over de goal ging. Geen greintje geluk dus.

De 2e helft was heel anders. We knokten voor wat we waard waren, ineens waren de rollen omgedraaid. Wij hadden het balbezit en HHC had moeite de bal in de ploeg te houden.

De verdiende aansluitingstreffer kwam er, met het nodige beetje geluk en scherpte had de gelijkmaker ook kunnen vallen.

Helaas voor ons misten we enkele hele goede mogelijkheden, waardoor de gelijkmaker niet viel.

Maar goed, elke wedstrijd is weer een nieuwe. Hoe zuur het ook allemaal is, elke week zullen we op scherp moeten spelen met als doel: punten.

Het gaat er niet om hoe, maar dat ze er komen!

Excelsior'31 trainer/coach Dennis Demmers