Geslaagde dag 'in Utreg' voor F4 talenten van Excelsior'31

Klik hier voor de fotoreportage (met dank aan Erik Leeuwis)

Verslag: Erik Leeuwis
Zaterdag was het dan zover. We namen met F4 deel aan het PVC F-jeugdtoernooi, in Utrecht. Al een aantal weken hadden we er naar uitgekeken, als afsluiter van een mooi seizoen waarin we ontzetten veel geleerd hebben. We reisden met de oude spelersbus van het Nederlands elftal, waarop twee borden waren gemonteerd met daarop de tekst ‘spelersbus Excelsior’31 F4’. Voordat we de bus in gingen werden we - onder begeleiding van onze trainers Frank Averesch en Wouter Dittrich - met fakkels naar de bus begeleid.

Onderweg naar Utrecht was het één groot feest in de bus, maar ook wel een beetje spanning bij sommige jongens, omdat er ook gevoetbald moest worden. Aangekomen in Utrecht moesten we met de grote bus zigzaggend door een aantal kleine straatjes manoeuvreren naar “sportpark Marco van Basten”. Na ons te hebben omgekleed begonnen we aan het toernooi met langs de lijn de vele vaders, moeders, opa’s, oma’s broertjes en zusjes die allemaal met ons mee waren gereisd naar Utrecht.

We begonnen zeer sterk aan de eerste wedstrijd en kwamen al snel op een 1-0 voorsprong, via een mooie goal van Reno Leeuwis. Die gaf even later een knappe pass aan Tom Slagman, die wist er ook wel raad mee. De bal verdween dan ook in het netje van de tegenstander.

Nadat eenmaal de 2-0 op het scorebord stond zakten we iets in. Dat leverde een aantal kansen op voor de tegenstander. Keeper Jody Brinkman stond - samen met zijn verdedigers Job Brandriet, Wouter Schippers en Gijs Nijland - bij de meeste aanvallen op de juiste plek, maar kon niet voorkomen dat de tegenstander op gelijke hoogte kwam.

Na de 2-2 kropen we uit onze schulp en creëerden de nodige kansen. Niels (Balotelli) Zandvoort was er dicht bij om de eerste goal van het seizoen op zijn naam te schrijven, maar de bal belandde op de paal.

De tegenstander counterde er rustig op los en scoorde ook nog de 2-3. In de allerlaatste seconden van de wedstrijd ging Reno Leeuwis er na een moois pass van Pieter van de Vliert met de bal op de linkerkant vandoor en bedacht zich halverwege de helft van de tegenstander niet. Hij schoot de bal in de zoemer van het eindsignaal onhoudbaar voor de keeper in de verre hoek. De scheidsrechter keurde het doelpunt goed waardoor de einduitslag van 3-3 op het scorebord kwam te staan.

De tweede wedstrijd gaven de trainers aan dat er uit een ander vaatje moest worden getapt. De jongens waar we nu tegen moesten waren allemaal ongeveer een kop groter, maar dat mocht de pret niet drukken. Helaas kwamen we al snel op een 2-0 achterstand ,maar we bleven goed voetballen waardoor er toch weer kansen kwamen en de tegenstander achteruit bleef lopen en alleen met enkele lange halen hun spits probeerden te zoeken.

Dit resulteerde dan ook in de 2-1 nadat Gijs Nijland onreglementair tegen het gras werd gewerkt. Reno Leeuwis wist wel raad met de vrije trap en schoot deze in de korte hoek van de keeper. Na deze treffer begonnen we er weer in te geloven en de druk op te voeren bij de tegenstander waarna Wouter Schippers, Tom Slagman en Gijs Nijland nog de nodige doelrijpe kansen kregen. Maar het mocht niet zo zijn dat ze er in gingen.

Nadat Pieter van de Vliert weer een flinke beuk moest verwerken kregen we nog een vrije trap (in de laatste minuut!), deze werd door Reno Leeuwis genomen en gomg via de onderkant van de lat het doel uit. We gingen we deze wedstrijd (met 0 punten) danig teleurgesteld van het veld, wand net zoals de eerste wedstrijd beloondden we ons goede spel niet met doelpunten om de tegenstander op de knieën te krijgen.

De laatste wedstrijd van het toernooi, dat overigens super was georganiseerd door PVC, mochten we op kunstgras spelen. Maar door de doffe dreun die we in de eerste 5 minuten te verwerken kregen, dat onze vaste laatste man Wouter Schippers geblesseerd het veld moest verlaten - en we even geen raad wisten om dit verlies op te vangen - kwamen we al snel op achterstand.

Renze Baan en Pieter van de Vliert deden er alles aan om samen met Jop Brandriet keeper Jody Brinkman te helpen de tegenstander van het doel te houden. Dit resulteerde in een mooie aanval die na een goede pass van Tom Slagman bij Reno Leeuwis terecht kwam. Met een mooie individuele actie schoot hij de bal in de korte hoek van de keeper, waarmee hij deze aanval met een doelpunt afrondde.

Na nog een aantal geweldige aanvallen met aan het roer Tom Slagman kwamen Niels (Balotelli) Zandvoort, Renze Baan en Gijs Nijland niet tot scoren en viel de bal aan de andere kant in het netje en stonden we zomaar met 2-1 achter. Na de 2-1 viel ook nog de 3-1 en werd deze wedstrijd dan ook met verlies afgesloten. Al met al hebben we op dit toernooi super gespeeld, maar ons te weinig beloond.

Na lekker te hebben gedoucht maakten we ons op voor de prijsuitreiking. We werden derde waardoor we op het balkon van de kantine de beker in ontvangst mochten nemen en deze met een heuse balkonscène aan het publiek mochten tonen. De dag kon niet meer stuk.

De terugreis vanuit Utrecht was dus ook een waar feest met chipjes, snoepjes en de nodige drankjes. Na aankomst op de Koerbelt hadden we nog een mooie balkonscène met fakkels en werd het seizoen afgesloten met heerlijke patatjes en een frikadel.

Tevens werden ook de trainers Frank Averesch en Wouter Dittrich in het zonnetje gezet en bedankt voor alle mooie trainingen en wedstrijden. Ze hebben van ons een mooi ingelijst shirt gekregen met al onze handtekeningen. Jullie waren super trainers. Nog een keer dan “trainers, super bedankt!”

En ding moeten we nog kwijt over deze geweldige dag. Alles was super geregeld, maar dit kon niet tot stand komen zonder de volgende sponsoren: Bak en Pas dakdekkers, Dittrich en partners, Averesch bouwontwikkeling en realisatie, Europanel bv, Valkerij Rijssen en natuurlijk onze ouders.

Mensen, allemaal super bedankt. Het was een geweldige dag.

Jody Brinkman, Renze Baan, Wouter Schippers, Reno Leeuwis, Gijs Nijland, Tom Slagman, Jop Brandriet, Pieter van de Vliert, Thijmen den Butter, Niels Zandvoort en Jelte Schuitemaker.