Onfortuinlijke Excelsior'31 aanvaller al weer 10 maanden in de lappenmand

Excelsior'31 kan terug kijken op een geslaagde eerste seizoenshelft en heeft - met een verdienstelijke tweede stek op de ranglijst - nog alle kansen op de titel. Al bedraagt de achterstand op koploper Harkemase Boys ook zes punten. Kortom, het gaat de mannen van coach Rob Snijders - doorgaans in één adem genoemd met diens assistent René Roord - behoorlijk voor de wind.

Je zou bijna vergeten dat de boomlange Tim Letteboer nog steeds onderdeel uitmaakt van de 1e elftalselectie van de ambitieuze Rijssense zaterdaghoofdklasser 'met Topklasse-ambitie'. De onfortuinlijke 23-jarige Tubbergenaar kwam dit seizoen nog geen minuut in actie. Sterker nog, inmiddels is het op de kop af 310 dagen geleden dat de kopsterke aanvaller zwaar geblesseerd van het veld werd gedragen, tijdens de uitwedstrijd bij CSV Apeldoorn, op zaterdag 28 februari 2015.

Tim Letteboer: ''Ik stond amper tien minuten in het veld, na mijn invalbeurt. Ik speelde een bal in op Gradus Hempenius en ging voor de kaats. Vervolgens kwam ik in botsing met een speler van CSV Apeldoorn (Bram Holtman, red.). We kwamen met de knieën tegen elkaar en ik wist gelijk dat het foute boel was. Mijn tegenstander kon na behandeling dan wel verder spelen maar ik kon er gelijk af. Mijn knie werd direct in het ijs gezet. De zondag erop was de pijn al behoorlijk gezakt maar hield ik desondanks behoorlijk last. Gelijk na het weekend is er door onze fysiotherapeut (Franklin Achterhuis, red.) een echo van de knie gemaakt. Daaruit bleek dat mijn buitenste knieband was afgescheurd.''

''Vervolgens ben ik doorgestuurd naar het ziekenhuis in Hengelo. Dokter Hogeslag constateerde dat een operatie aan de buitenste knieband een probleem zou worden, aangezien ik 'O-benen' heb. Door die afwijkende stand van de benen zou een vervangende knieband gelijk weer af kunnen scheuren. Daarom werd besloten dat mijn been eerst 'gezet' moest worden, voordat ik aan een nieuwe knieband geholpen kon worden. Een 'standbeencorrectie' wordt zoiets genoemd. Er stonden me daarom maar liefst twee operaties te wachten. Een langdurige revalidatie zou volgen, besefte ik mij.''

''Na die standbeencorrectie had ik gehoopt binnen zes maanden voor de tweede keer onder het mes te kunnen en in het huidige seizoen nog speelminuten te mogen maken. Want ik weet van mezelf dat ik nog lang niet klaar ben, in Rijssen. Ik heb zeker nog niet alles kunnen laten zien wat ik in huis heb. Die zes maanden wachten op de volgende operatie werden er uiteindelijk maar liefst tien... Dinsdag 5 januari jl. is met succes een nieuwe knieband geplaatst. Daarvoor is er een pees uit mijn hamstrings gehaald. Vanaf nú kan ik eindelijk vooruit kijken en ligt de focus dan ook op de voorbereiding van het nieuwe seizoen...''

''Al met al heeft een en ander dermate lang geduurd dat ik momenten heb gekend dat ik het niet meer zag zitten. Ik had bij vlagen nauwelijks nog het idee onderdeel uit te maken van de selectie. Ik bungelde er voor mijn gevoel maar wat bij. Mede daarom heb ik in mijn eentje in de feestcommissie zitting genomen om zo toch nog wat binding met de jongens te hebben. Zo zijn we in het najaar met de hele selectie een avond stappen geweest in Hengelo. Daarnaast gaan we aan het eind van het seizoen met zijn allen naar Mallorca, een jaarlijkse trip voor de selectie van Excelsior'31, heb ik begrepen. Samen met twee andere jongens organiseer ik dat...''

''Ik heb in de achterliggende tijd goede gesprekken gevoerd met de TC. Zij steunen mij volledig bij mijn revalidatie. Over komend seizoen is nog niet gesproken. Dat klopt. Zal de komende maanden wel gebeuren neem ik aan. Laat ik maar eerst zien weer volledig fit te worden. Ik wil ook aan deze trainers laten zien wat ik in mijn mars heb. Ook in de Topklasse. Want dáár wil Excelsior'31 (weer) naar toe. Daar wil ík bij zijn zul je begrijpen!''