Excelsior's meest verdedigende aanvaller is een ware kilometervreter

Excelsior'31 wacht, na de historische 'uit'overwinning op IJsselmeervogels, aanstaande zaterdag opnieuw een zware kluif. Na een aantal dagen met volle teugen genieten is het inmiddels 'business as usual' voor de Rijssenaren en is de focus dan ook volledig gericht op Rijnsburgse Boys. De 'Uien', in het seizoen 2010/2011 nog algeheel amateur (lands)kampioen, beleven drie seizoenen later een min of meer 'valse start' en staan op een voor de Bollenstreekbewoners ongewoon lage positie, op de ranglijst van de zaterdag Topklasse.

De selectie van Rijnsburgse Boys onderging aan het eind van afgelopen seizoen een flinke metamorfose. Zo nam men afscheid van onder meer Martijn Gootjes, Raymond Kolder, Bart Freke, Damiano Schet (profcontract bij RKC Waalwijk) én sterkhouder Joost Kuhlmann. Jarenlang was de boomlange aanvaller een garantie voor doelpunten bij de geel/zwarten. Afgelopen seizoen was Kuhlmann nog een ware plaag voor de drie koppen kleinere Excelsior'31 (linker)verdediger Dylan Vosskuhler. Kuhlmann vertrok naar Quick Boys, in navolging van coach Ted Verdonkschot (afkomstig van HHC Hardenberg).

Bovendien bestaat de indruk dat 'de uien' een waar uitwisselingsprogramma hanteren met 'de Blauwen', van Spakenburg. Met aanvaller Raily Ignacio, middenvelder Ivo Rottiné en verdediger Jeroen Hessing herbergt de selectie van Rijnsburgse Boys ondertussen drie spelers met een verleden aan de Zuiderzee.

Dat er zeker niet te spotten valt met Rijnsburgse Boys blijkt wel uit de cijfers van afgelopen zaterdag. Toen sprak na 90 minuten de uitslag op het scorebord boekdelen. Met een eclatante 4-1 overwinning op GVVV bleven de punten op sportpark Middelmors overduidelijk aan de gunstige kant van de score. Een razend knappe overwinning, op een ploeg die recentelijk nog de vloer aanveegde met Excelsior'31.

Een overwinning van de 'Boys die echter tot stand kwam zónder de geschorste spelbepaler en smaakmaker Kevin Winter (34). Samen met ONS Sneek balkunstenaar Sandor van der Heide onbetwist behoort Winter tot de méést technisch begaafde voetballers van de zaterdag Topklasse. Winter zal het duel tegen Excelsior'31 eveneens aan zich voorbij moeten laten gaan. Hij zit de laatste van twee duels schorsing uit. Ondanks de huidige, lage positie op de ranglijst verlengde het bestuur van de Rijnsburgse Boys het contract met trainer Niek Oosterlee (51) de afgelopen week met één seizoen.

Dat Excelsior'31 momenteel op een verdienstelijke 3e plek op de ranglijst bivakkeert is voor velen een volslagen verrassing. Ook voor aanvaller Robert Wilens, moet hij eerlijkheidshalve bekennen. Zou je om de pols van de Haaksbergenaar een kilometerteller 'monteren' dan zal al snel blijken dat Wilens met afstand dé speler is die de meeste '(kilo)meters maakt', aan Excelsior'31 kant. De 29-jarige deeltijd student S.P.H. (wat staat voor Sociaal Pedagogische Hulpverlening), een HBO opleiding, kan zich vinden in deze stelling.

Robert Wilens: 'Een aantal seizoenen geleden speelden we met Jan Borghuis en Gerald ten Hove op de flanken en kwam er nog wel eens een verdwaalde voorzet bij de spits aan. Dát seizoen scoorde ik dan ook 10 keer. Daarnee zat ik boven mijn gemiddelde. Dat ik halverwege déze editie van de Topklasse op 'slechts' drie treffers sta heeft dan ook alles te maken met de speelstijl die we onder de huidige trainer hanteren. In Denis Mahmudov en Hakim Ezafzafi hebben we aanvallers met een individuele actie en niet zo zeer een voorzet 'op maat'. Zij spelen een bal op jou in en verwachten vervolgens een kaats, om zélf tot scoren te komen.'

'Dat gaat uiteraard ten koste van je rendement, als spits. Daar heb ik totaal geen moeite mee. Ik ben immers onderdeel van het team. Het resultaat is dat Denis er inmiddels 18 in heeft liggen en Hakim 6. Dát is wat telt. Natuurlijk wordt een nummer 9 (spits) altijd afgerekend op zijn doelpunten. Dat hoef je mij niet uit te leggen. Voor mij is het echter geen halszaak. Mijn ego laat ik doorgaans achter in de kleedkamer..'

Het is een usance dat een verdediger wel eens tegen een kaart oploopt. Excelsior'31 vormt daar geen uitzondering op. Vosskuhler staat op vier - en heeft zijn eerste schorsing er reeds enige tijd op zitten - Draganovic op drie, die is bij de volgende gele prent 'aan de beurt'. Het mag als verrassend worden beschouwd dat een aanvaller als Robert Wilens ook op drie gele prenten staat. Toeval of domme pech?

Robert Wilens: 'Ik denk niet dat het toeval is. Sterker nog, ik denk dat 'het verdedigen' reeds in de voorste (aanvals)linie begint. Ik ben daar misschien wel het beste bewijs van. Ik maak meer meters dan ik ooit in het shirt van HSC'21 heb gedaan. Ik ben dan ook niet echt een voorbeeld van een 'target' aanvaller. Ik ben daarom ontegenzeggelijk geen type Erwin Looms. Ik beweeg veel. Sowieso is de hele aanvalslinie bij ons voortdurend in beweging. Daarom zijn we volgens mij ook moeilijk af te stoppen en creëren we zoveel kansen. Verdedigers van de tegenpartij moeten voortdurend keuzes maken en maakt men toevallig de verkeerde, dan is men 'het haasje'. Voor een supporter of incidentele toeschouwer lijkt dat een A-B-C-tje, maar dat lukt je alleen wanneer je danig op elkaar ingespeeld bent. Eerst dan kun je van automatismen spreken...'

Het is ongelofelijk hoeveel energie Robert Wilens in een wedstrijd steekt. Wilens werkt zich doorgaans een slag in de rondte maar krijgt daar van de achterban (lees: een deel van de supporters) zelden de credits voor. Kan Wilens daar wakker van liggen?

Robert Wilens: 'Wakker liggen' is een groot woord, maar het streelt natuurlijk meer dat je zo nu en dan een schouderklopje of compliment krijgt. Zolang mijn medespelers en ook de trainer mijn inzet naar waarde kunnen inschatten vind ik het prima. Ook wanneer het mogelijk ten koste van mijn éigen doelpunten gaat. Wat dat aangaat kan ik een stuk meegaan in de mening van de supporters: een 'nummer 9' staat op die positie om 'het verschil' te maken. Oftewel, met enige frequentie moet hij een doelpunt meepikken. Daar heeft men volledig gelijk in. Desondanks, als bijvoorbeeld een linksbuiten geen verdedigende arbeid verricht - of hóeft te verrichten - zal een ander die klus voor de rekening moeten nemen.'

Zo óók aanstaande zaterdag, tegen Rijnsburgse Boys. De 'Uien' hebben in Marvin Wijks een aanvaller die bekend staat om zijn rushes, langs de linkerflank..

Robert Wilens: 'Precies. Het is dus zaak dat we hem nadrukkelijk bij onze '16' weghouden, zodat hij niet zélf gevaarlijk kan worden of zijn medespelers in stelling kan brengen'

Robert Wilens is zelden of nooit geblesseerd. Heeft dat álles te maken met zijn bijzondere manier van warming-up, een combinatie van fit worden en vooral -blijven?

Robert Wilens: 'Ik durf niet te beweren dat mijn benadering voor iedereen werkt. Dat moet iedereen maar zélf beslissen. Het klopt dat ik extra energie steek in buig- en strekoefeningen en op een geheel eigen manier de spieren 'los' maak. Doorgaans kom je koud uit de kleedkamer en na twee rondjes lopen wordt de training gestart met een baloefening. Niet zelden is dat een rondo. Tja, daar heb ik dus niet genoeg aan en ben dan allesbehalve warmgedraaid. Dat geldt ook bij wedstrijden. Het gebeurt nogal eens dat ik halverwege de rust de kleedkamer verlaat om wat buig- en strekoefeningen te doen. Dat is niet omdat ik de trainer's analyse beu ben, haha. Ik doe het alleen maar om blessures te voorkomen. Preventief, dus. Vooral met de huidige winterse kou is het zaak dat je goed warm wordt, voordat je serieus aan de training of wedstrijd begint.'

Het verbaast me hogelijk dat ik bij trainingen sommige selectiespelers in korte broek zie rondlopen, met deze temperaturen. Spelers die al maanden niet gespeeld hebben, nota bene. Zou een trainer daar geen regels voor op moeten stellen? Bij een BVO is dat absoluut not done...

Robert Wilens: 'Vooropgesteld dat het de verantwoording van iedere speler persoonlijk is, kan ik me er zeker iets bij voorstellen dat een trainer dat zou doen. Bij Paul Krabbe hoefde je dat bijvoorbeeld niet te doen. Die knikte een keer met zijn hoofd en dan wist je wat je te doen stond. Terug naar de kleedkamer. Ik denk dat je als speler op topamateurniveau alles moet doen om fit te worden en vooral te blijven. Natuurlijk kun je altijd tegen een blessure aanlopen. Na een charge van een tegenstander, bijvoorbeeld. Maar, wat je preventief zélf kunt doen, ben je richting je team (en óók de club) verplicht te doen. Voor mij is dat zo klaar als een klontje...'

Als ik stel dat Robert Wilens een veredelde zaalvoetballer is, die 'toevallig' voor de verkeerde ondergrond gekozen heeft, doe ik je dan tekort?

Robert Wilens: 'Haha. In tegendeel. Ik ervaar het als een zeker compliment. Min of meer sla je de spijker ook wel op de kop. Immers, een jaar of 10 geleden heb ik, samen met een aantal getalenteerde buitenlandse spelers, in een zaalvoetbalteam gespeeld. We begonnen destijds in de 4e klasse. Na vier kampioenschappen speelde we vier seizoenen later op het allerhoogste niveau.'

Was zaalvoetbal dan te combineren met het voetballen in HSC'21 1?

Robert Wilens: 'Destijds nog wel. Inmiddels, vandaag de dag, op Topklasseniveau, niet meer. Ook destijds werd het voetballen in de zaal in principe niet op prijs gesteld, maar zolang de wedstrijd-op-zondag er niet onder leed werd het 'gedoogd'.'

Robert Wilens' contract bij Excelsior'31 loopt af. Is Wilens iemand die klakkeloos bijtekent, of hij zou ook wel eens 'elders' in de keuken willen kijken?

Robert Wilens: 'Dit seizoen is mijn 3e, op De Koerbelt. Ik heb het prima naar de zin, in Rijssen. Bij mij begint alles met plezier. Overigens, wanneer je geen plezier aan je (betaalde) hobby beleeft wordt het een ware hel om vier keer in de week de gang naar de training en wedstrijd te maken. In dat geval had ik allang eieren voor mijn geld gekozen. Ik ben inmiddels 29 lentes jong en heb ook niet zo zeer meer de behoefte om van club naar club te 'hoppen'. Ik voetbal nu op het allerhoogste amateurniveau en dat zou ik nog graag een aantal seizoenen blijven doen.'

Afsluitend, leg mij eens uit dat een club als Katwijk, algeheel landskampioen bij de amateurs, met op iedere positie in principe een betere speler dan bij Excelsior'31, momenteel stijf onderaan staat in de zaterdag Topklasse...

Robert Wilens: 'Dat is mij ook een volslagen raadsel, eerlijk gezegd. Ik zie al hun wedstrijden, zij het ook in de vorm van een samenvatting. Dat geeft mogelijk een vertekend beeld. Men loopt momenteel wat sneller tegen een gele of rode kaart aan. Ballen die voorheen in de kruising dwarrelden vliegen nu over de ballenvanger, bij wijze van spreken. Een waar mysterie. Ik kan er de vinger niet op leggen. Voor mij staat vast dat Katwijk absoluut nog een woordje mee zal spreken, de rest van deze competitie. Die kúnnen niet degraderen, al moet deze slechte serie ook weer niet té lang duren. Op dit moment staan we met Excelsior'31 dertien punten op ze voor. Dat zullen er aan het eind van het seizoen geen dertien meer zijn, ben ik heilig van overtuigd. Sterker nog, wij staan slechts zeven punten voor op onze tegenstander van a.s. zaterdag, Rijnsburgse Boys. En dié staan vierde van onderen. Kun je nagaan!'

Met nog tien punten er bij zijn 'we' toch veilig, mag ik aannemen?

Robert Wilens: ' Tja, dat dachten we afgelopen seizoen óók. Nee hoor, er is geen enkele reden om naast de schoenen te gaan lopen. Ook voor de supporters niet. Laat men volop genieten zolang Denis Mahmudov nog in het shirt van Excelsior'31 speelt. Wanneer iedereen 'volle bak gaat' moet het mogelijk zijn nog zes punten te pakken voor de winterstop. Verder moet je momenteel niet kijken'