Kampioen Excelsior ’31 3 laat Be Quick ’28 2 ontsnappen aan degradatie

Be Quick ’28 2 – Excelsior ’31 3 4-3

Zaterdag middag 3 mei stond de laatste competitiewedstrijd voor Excelsior 3 gepland tegen Be Quick ’28. Voor de laatste keer dit seizoen moest de verre reis naar Zwolle weer gemaakt worden. Voor ons stond er, zoals al wel bekend, niks meer op het programma. Het kampioenschap is drie weken geleden al binnengesleept en twee weken geleden werd de 50 punten grens bereikt. De eerlijkheid gebied dan ook te zeggen dat de laatste weken de trainingsarbeid en de drang om te willen winnen enigszins geleden hebben onder deze ongekende successen.

Opstelling:
René Kamphuis, Marc Seppenwoolde, Simon Kool (Niek Bakker), Arjan Slagman, Joey Gerritsen Mulkes, Luen Mensink, Gerwin Immink, Ruben Willems, Laurens Harbers (Jeroen Dangremond), Theun Brandriet, Sjors van Gerresheim (Robert Harbers)

Het was meteen wel duidelijk dat Be Quick met meer spanning speelde dan wij. Al in de eerste minuut ging de keeper van Be Quick waarschijnlijk bevangen door de spanning in de fout. Hij beoordeelde een terugspeelbal compleet verkeerd waardoor hij als het ware vergat de bal weg te trappen. Gelukkig voor hem rolde de bal net voor de goal langs. Vervolgens gebeurde er een tijdje niet zo veel opwindends meer. Be Quick had erg veel moeite gevaarlijk te worden en Excelsior 3 maakte een beetje een ongeïnspireerde indruk.

Eigenlijk kwam het hoogtepunt in die periode van bankzitter Jeroen Dangremond die zijn collega bankzitters een dijenkletser vertelde over die keer dat hij tijdens een wedstrijd een beetje verfrissing nodig had en de inhoud van een bidon in zijn gezicht spoot. Tot zijn grote schrik kwam hij er echter achter dat de bidon gevuld was met Gatorade in plaats van water. Hilariteit alom.

Verder waren er de eerste helft nog een paar spaarzame hoogtepuntjes. “Crazy” Joey Gerritsen Mulkes deed zijn naam weer eer aan en stopte een tegenstander flink onder het kunstgras. Sjors bracht ons voor rust nog op voorsprong, maar Be Quick wist de score voor rust nog wel op gelijke hoogte te trekken. Een tegendoelpunt waar vooral keeper Rene van baalde.

Na rust ging Be Quick driftiger op zoek naar de voorsprong en na 6 minuten kwamen ze dan ook enigszins fortuinlijk op voorsprong. In de 11e minuut na rust kwam Be Quick ook nog op een 3-1 voorsprong en daarmee leken zij rechtstreekse degradatie af te wenden. Het werd echter toch nog weer spannend. Gerwin Immink stak met een geweldige solo een groot deel van het veld over waarna hij Theun Brandriet alleen voor de keeper zette.

Theun rondde bekwaam af en dus waren we weer terug in de wedstrijd. In de 28e minuut na rust kwamen we zelfs nog op gelijke hoogte. Via een fraaie dubbele een twee tussen Robert Harbers en Luen Mensink kon Robert de gelijkmaker binnenschuiven. Op dit moment stond Be Quick weer op degraderen. Zij gingen dan ook met vereende krachten op zoek naar de overwinning en in een knotsgekke slotfase wist Be Quick de winnende treffer nog te maken en zo directe degradatie te ontlopen.

Vandaag het seizoen afgesloten, en wat een seizoen is het geweest. We hebben dit jaar vaak goed gespeeld, ook net zo vaak slecht gespeeld maar zijn er altijd met elkaar voor de volle 100% (of zoals trainer Paul graag zegt 300%) voor gegaan. Hebben 50 punten gehaald en zijn daarmee ook absoluut de verdiende kampioen.

Voor de rest van dit seizoen wacht er nog één training, een teamavond en voor een groot aantal jongens een tripje naar Lloret en dan zit het er allemaal officieel op. En dan gaan we vanaf augustus met zijn allen er weer keihard voor werken om het seizoen volgend jaar net zo memorabel maken als het dit jaar is geweest!!