''Pitbull'' Simon Baysoy wijkt voor niemand

''Ik verslind mijn tegenstander, liefst met huid en haar...''

Waar een doorsnee hoofdklasser de handen dicht knijpt met überhaupt twee linksbenige (flank) verdedigers in de 1e elftalselectie, bulkt Excelsior'31 er van. Met Patrick Jurgens, Dylan Vosskuhler, Simon Baysoy, Jurriaan Seppenwoolde, Danny Schoenmaker en Kevin Troost zijn er dat zes. De vraag is wat Simon Baysoy (23), na terugkeer van zomerreces, van het nieuwe voetbalseizoen verwachtte. Zich realiserend dat de kansen op een basisplaats in zijn tweede seizoen bij de hoofdmacht van Excelsior'31 klein zouden zijn.
''Ik had verwacht dat mijn kansen op speeltijd beperkt zouden blijven tot incidentele invalbeurten. Al hoop je altijd op méér. Het spreekt voor zich dat ik voor het hoogst haalbare wilde gaan. Een basisplaats in Excelsior'31 1 dus. Door het plotselinge vertrek van Adi Draganovic werd de spoeling voor de positie van rechterverdediger bij Excelsior'31 dun.''

''Michel Gerritsen Mulkes was de enige die het probleemloos op die positie over zou kunnen nemen. Zowel de trainers als de spelers spraken uit dat ze een voorkeur hadden voor een rol van Michel op het middenveld. Zodat Excelsior'31 op dezelfde, dominante wijze zou kunnen blijven voetballen als men het afgelopen seizoen succesvol mee is geweest.''

Simon Baysoy vervolgt: ''De trainers meenden dat ik ook op rechtsback uit de voeten zou moeten kunnen. Vorig seizoen heb ik een aantal keren in het tweede rechtsback gestaan. Dat ging vrij aardig. Ik ben stijf linksbenig en heb hard gewerkt om mijn 'chocolade' rechter te verbeteren. Mijn inspeelpass is sterk verbeterd. Ik vind dat het niet zoveel uitmaakt of ik links- of rechtsbenig ben, voor de positie van rechtsback.''

''Mijn 'missie' is dat de directe tegenstander er niet langs mag. Wie dat is maakt me totaal niet uit. Voorafgaand aan het bekerduel tegen BVO Excelsior heb ik ook écht niet gekeken wie mijn tegenstander zou kunnen zijn. Daar hou ik me niet mee bezig. Heus! Adi had een enorme drang naar voren. Die heb ik ook. Ik moet leren de juiste momenten te kiezen. Dat wordt mij van alle kanten toegefluisterd en ben ik het wel mee eens. Toch is het al een stuk beter geworden. Dat hollen en draven is er wel af. Toch wil ik ook aanvallend mijn steentje bijdragen. Mijn medespelers stimuleren me dat ook...''

''Tot nu toe ben ik nog niet één keer weggespeeld. Daar waren niet de minste aanvallers bij, zoals Arton Musliu van Harkemase Boys. Die linksbuiten van CSV Apeldoorn (Richard van Schooten, red.) was wel een geinponem. Een beer van een kerel bovendien en 2 koppen groter dan mij. Desondanks gooide ik het lichaam vol in de strijd en moest hij keer op keer het onderspit delven. Op zeker moment tikte hij me op de schouder en vroeg: ''Hee pitbull, laat me er eens langs..!''

''Ik bijt me vast in een tegenstander. Verslind hem met huid en haar. Het grootste compliment is, zoals in het geval van Hasselbaink, dat je directe tegenstander vroegtijdig gewisseld wordt. Ik moet bekennen dat ik na 70 minuten écht de knollen op had en rijp voor de wissel was. Wie de vervanger van Hasselbaink was zou ik je dan ook niet kunnen vertellen. Die gozer was zo razendsnel, ik heb alleen zijn rugnummer gezien en kon het bij vlagen nauwelijks meer belopen...''

Wat was het strijdplan voor het bekerduel tegen de naamgenoot uit Rotterdam?
Simon Baysoy: ''De trainers waren heel duidelijk. Onze intentie was om het publiek te vermaken en als het even kon niet afgedroogd worden. Zoals in 2011, toen het 0-5 werd. We konden vrijuit voetballen. Er was geen enkele druk. Daardoor konden we het spelletje spelen dat onze tegenstander wekelijks in de Eredivisie speelt. Wij waren immers de underdog...''

''We begonnen veel te slap aan de wedstrijd en voordat we er erg in hadden stond er 0-2 op het scorebord. We wisten niet wat ons overkwam. Als je mij op de man af vraagt hield ik er toen rekening mee dat het een inmaakpartij zou worden. Het leek er niet op. Bij BVO Excelsior had men het idee dat de wedstrijd gedaan was en het tempo werd dan ook behoorlijk teruggeschroefd. Ons geluk was dat we voor rust de aansluittreffer scoorden. Daaruit putten we moed. We geloofden er weer in. Bij Excelsior zat de schrik er ineens flink in. Dat merkte je aan alles. Het publiek ging achter de ploeg staan en de wedstrijd kantelde zomaar...''

''Ik heb zaterdag tegen Staphorst het team gedupeerd door niet aan te geven dat ik niet volledig fit was. Dat neem ik vooral mezelf kwalijk. Ik had flink last van de hamstrings van mijn rechter been. Ik hoopte in de warming-up de spieren los te kunnen maken en vervolgens mijn ding te kunnen doen. Dat liep even anders. Na 15 minuten ging het echt niet meer. Ik heb het daarna nog wel even uitgezongen maar had het moeilijk tegen de snelle Ferdi Ter Avest doordat ik me niet optimaal kon inspannen....''

''Staphorst had het huiswerk prima gemaakt. Ik vernam dat hun trainer en een aantal spelers bij ons duel tegen BVO Excelsior zijn geweest. Ze zetten ons van meet af aan het mes op de keel. Wij hadden de wedstrijd van woensdag nog behoorlijk in de benen. Ondanks de lichte uitlooptraining van donderdag. De trainers hadden ons nog zo gewaarschuwd. Het duel tegen Staphorst zou (vooral mentaal) de moeilijkste van het seizoen worden, waarschuwden ze ons. Dat kwam volledig uit. We snakten vanaf minuut één naar adem en kwamen niet in ons spel. De laatste pass kwam steeds niet aan, de accuratesse en fysieke kracht ontbrak simpelweg...''

''Vlak voordat ik gewisseld werd gaf ik nog een klotebal op Isa, waar indirect de 1-3 uit viel. Die zeperd trek ik mij dan ook persoonlijk aan. Ik stapte dan ook behoorlijk pissed van het veld. Toen ik onder de douche vandaan kwam was het ineens 4-4. Ik dacht bij mezelf ''Wat is hiér gebeurd? Dat het team zich steeds uit geslagen positie terug knokte zegt veel over de veerkracht van deze selectie. We zijn tot mooie dingen in staat. Daar ben ik heilig van overtuigd.''

''Deze week heb ik nauwelijks getraind en zal zaterdag tegen HZVV ook niet in actie komen. Voor mij is HZVV de absolute onbekende tegenstander. Ik heb er in de jeugd van Excelsior'31 ook nog nooit tegen gespeeld. Ze hebben een aantal wisselende resultaten geboekt. Een knappe overwinning op ACV, een nederlaag tegen DOS'37 en de afgelopen week speelden ze gelijk 'op Urk'. Kortom, HZVV lijkt op het eerste oog een wispelturige tegenstander...''

''Excelsior'31 moet zich ook niet zo zeer bezig houden met de tegenstander, met alle respect voor HZVV. We gaan altijd uit van onze eigen kracht en passen ons nooit aan een tegenstander aan. Dat hebben we ook niet tegen BVO Excelsior gedaan.''

'Pitbull' Simon Baysoy, die qua postuur enige overeenkomst vertoont met de geblokte Angelo Cijntje (rechtsback van ACV), vertoeft op het eerst oog wekelijks de nodige uren in het krachthonk, niet?
''Haha, dat hoor ik wel vaker. Patrick Jurgens suggereerde dat onlangs ook al. Niet, dus! Sterker nog, het is al even geleden dat ik voor het laatst een fitnesshonk van binnen heb gezien. Ik ben al lang blij dat ik twee avonden in de week vrij heb. Een drukke baan en het voetballen op hoofdklasseniveau zorgen voor een volle agenda, weet je...''

''We hebben een (h)echt team, bij Excelsior'31. Dat durf ik gerust te beweren. Als je nagaat dat deze achterhoede volledig nieuw is dan zegt dat genoeg. Aanvankelijk was het zoeken naar de juiste formatie. Die is ondertussen wel gevonden. Deze trainers zijn duidelijk naar de spelers. Naar de basisspelers én de wiselspelers. Iedereen weet wat er van hem verlangd wordt en dat het bij een wisselbeurt zomaar kan zijn dat het team er sterker op wordt. De ervaren Melvin Velthuis speelt een sleutelrol in de coaching van de wat minder ervaren spelers in de laatste linie. Je ziet ons wekelijks beter worden. Het is niet voor niets dat we een aantal wedstrijden de 'nul' hebben weten te houden. Het duel tegen Staphorst uitgezonderd. Pfff..., laten we het dáár maar niet meer over hebben...''