.jpg)
Bron: dagblad TC Tubantia
Door Robin Campmans
Foto's: copyright www.excelsior31.nl
Bij de vierde goal zaterdag van Excelsior’31 tegen Genemuiden past maar één omschrijving: een juweeltje. Het is ook de bevestiging dat de maker, Gradus Hempenius, eindelijk het plezier en de vorm heeft gevonden bij de topklasser uit Rijssen.
Gradus Hempenius heeft de beelden inmiddels meerdere keren met interesse teruggezien. Het subtiele pasje van Niek Davina, zijn schitterende afronding. Een subtiele boogbal over de keeper in de 77e minuut betekent de 4-1 eindstand. „Dat ik zo’n goal scoor op zo’n knollentuin maakt ’m eigenlijk nog mooier”, lacht de middenvelder uit Glanerbrug.
Onder applaus krijgt Hempenius tien minuten daarna een publiekswissel. „Terwijl ik daar helemaal niet op zat te wachten. Als je zo’n tweede helft speelt als wij vandaag deden, dan wil je er niet uit.”
Het is een opmerkelijk jaar voor Hempenius (27). Na een moeizaam verlopen eerste competitiehelft (‘zeg maar gerust dramatisch’) is de van Achilles’29 overgekomen speler eindelijk tot bloei gekomen bij Excelsior. Eigenlijk sinds Hempenius bekend heeft gemaakt de club na dit seizoen te verruilen voor WKE is het gaan lopen. Zijn doorlopende contract in Rijssen wordt afgekocht.
„Het één heeft volgens mij niets te maken met het ander”, vertelt hij. „Dat het nu goed gaat komt eerder omdat de druk er af is. We moeten niet meer, we mogen. Die wetenschap werkt in het hele team als een bevrijding. Riskante pasjes die eerst uitbleven, worden nu zonder twijfel gegeven. De schoten richting doel zijn ook veel overtuigender. Kortom: er is meer lef.”
Dat onderstreept Hempenius met de 4-1 tegen Genemuiden. Hij scoort uit een doelpoging die hij voor de winterstop waarschijnlijk niet eens zou hebben ondernomen. Deze zaterdag wel. Weer een treffer, Hempenius heeft de laatste vier duels telkens het net gevonden. De kritiek die hij tot voor kort (vaak terecht) moest incasseren van het publiek, is ingeruild voor complimenten. Een logisch gevolg van de mooie dingen die hij nu regelmatig vanaf de linkerkant op het middenveld laat zien.
„Bij Achilles heb ik drie jaar vaak op die plek gestaan, maar lange tijd lukte hier niet wat daar wel ging”, reageert hij. „Hopelijk hou ik het lekkere gevoel dat er nu is nog een paar wedstrijden vast.”
Waarna hij Excelsior verlaat. „Of ik al spijt heb van dat besluit? Nee, ik heb nooit ergens spijt van. Ik heb lang gepiekerd over wat ik wilde, en kwam erachter dat mijn toekomst niet bij Excelsior ligt.”
Hempenius knikt, zijn beslissing is een gevoelskwestie. De warme deken waar hij zich bij z’n vorige club Achilles’29 onder bevond, ligt niet bij Excelsior en gaat de middenvelder in Rijssen ook niet vinden. „Er was voor de winterstop een tijd dat ik met tegenzin naar de training ging. Ik had nog nooit meegemaakt dat ik voetbal niet leuk vond, maar toch was het zo. Natuurlijk neem je dat negatieve gevoel dan ook mee op het veld.”
Hempenius, in de zomer als één van de grote aankopen naar Excelsior gekomen, wordt zelfs een periode veroordeeld tot de reservebank. „Dat besluit kon ik de trainer niet eens kwalijk nemen”, weet hij. „Zoals ik niemand bij Excelsior wat kan verwijten. Ik kan met iedereen wel overweg, maar de echte klik is er niet. Na afloop met z’n allen bijvoorbeeld gezellig in de kantine hangen, dat is hier toch een stuk minder dan bij Achilles. Dat mis ik.”
Nog drie duels te gaan, dan is het huwelijk tussen Hempenius en Excelsior’31 voorbij. „Nu ik erover nadenk, qua doelpunten heb ik het helemaal niet slecht gedaan. Bij Achilles heb ik in een periode van drie jaar acht goals gemaakt, daar zit ik nu al aardig dichtbij.”
Waarbij die van zaterdag nog zeker een lange tijd met plezier op zijn netvlies blijft staan.
woensdag 18 april 2012 /
Algemeen
Excelsior'31 winnaar nederlaagtoernooi FC Zwolle
.svg)
.svg)
.svg)
