RIJSSEN – Excelsior'31 mag dan voor de buitenstaander een verrassende kampioen zijn geworden, voor trainer/coach Henry Golstein stond het na vijf wedstrijden wel vast dat zijn ploeg een zekere rol van betekenis zou kunnen spelen, in de Hoofdklasse C. 'Vind ik wel. In die fase zijn we nooit weggespeeld en troffen toch niet bepaald de minste tegenstanders. Toen begon er bij ons wel iets te dagen, in de vorm van de gedachte dat we 'niet kansloos hoefden te zijn', om maar eens een understatement te gebruiken. Jammer was het wegvallen van Hans 'Puckie' Baan en vooral Rob Krooshof, die een periode lang fantastisch bezig was. Maar goed, je moet verder. Arjan Schooten heeft zich inmiddels prima ontwikkeld, op de linksback positie. Amanuel Isa is een absoluut genot, om mee te maken. Al voetbalt hij voortdurend op het randje van het toelaatbare. Daar zou hij nog wat slimmer in moeten worden, maar goed, hij is amper 20 jaar jong. Tja, en volgend seizoen? Je mag hopen dat je dan niet teveel problemen ondervindt, bij het Amstelcup evenement en daardoor mogelijk een valse start van de competitie maakt. Zoals DOVO, Genemuiden en Quick Boys het afgelopen seizoen ervaren hebben…’
‘In de beslissende fase hebben wij bewust de nadruk gelegd op de 'arbeid/rust' verhouding. Aan het begin van het nieuwe seizoen is het niet anders. Ook dan moet je de zaak niet forceren, want een BVO is er op dat moment wél klaar voor, maar jij als amateurclub nog alles behalve. Wat dat aangaat bestaat het hele Amstelcup verhaal bij de gratie van de BVO's. Een amateurclub speelt slechts een rol van sparringpartner. Koop je weinig voor, dus. Hooguit een interessante tegenstander, mét een thuiswedstrijd, kan interessant zijn. Dan heb je tenminste een volle bak. Maar verder? Peanuts in feite..'
foto: sportfotograaf Marinus Wieten, klik hier voor Marinus’ indrukwekkende reportage over het kampioenschap van Excelsior'31.
dinsdag 3 mei 2005 /
Algemeen
Voorwoord burgemeester Koelewijn in kampioenskrant
.svg)
.svg)
.svg)
